Baviaanskloof

Beter laat dan nooit, dus hier een verslag van ongeveer een maand geleden.
Mijn tweede keer naar de Baviaanskloof was net zo bijzonder als de eerste keer. Na afscheid te hebben genomen van Zoey en Ebie die helaas het dorp verlaten hebben om andere dingen te gaan doen. We vertrokken vroeg in de ochtend richting de rangers van Kondomo met mij achter het stuur. Toen we bij Kondomo aankwamen om nog een keer na te vragen of het geregeld was dat we een ranger mee konden nemen bleek dat het op die dag niet kon. Dus hebben we besloten het dan maar op de terugweg te doen. Na een rit van vier uur door het natuurreservaat kwamen we aan in het gebied waar ik en Joep onderzoek doen. Het doel van de trip was om de zelfgemaakte regenmeters te checken die Joep op een eerdere trip al geplaatst had. Nadat we de eerste drie flessen recht gezet hadden stond de vierde fles wel gewoon overeind. Toen we bij de eerste boerderij aankwamen zijn we even naar binnen gelopen om hoi te zeggen werden we meteen uitgenodigd voor de koffie door de dochter van de boer. Sinds dat ze weer terug is in de kloof is het altijd fijn als er mensen van ongeveer haar leeftijd langs komen om even een praatje te maken. Toen ze hoorde dat we de volgende dag van plan waren om bij Matjies fontein te kijken of we een pad konden vinden de bergen in om nog meer flessen te plaatsen vertelde ze ons dat er daar een hele mooie kloof was en dat ze graag met ons mee zou gaan.
De volgende dag zijn we richtig Matijes fontein gereden, toen we bij de farm aankwamen bleek dat de weg die er zou moeten liggen volgens verschillende mensen niet (meer) bestond. We konden nog een meter of 300 doorrijden met de auto voor dat we zelfs met die auto niet verder konden. We besloten dan maar verder te lopen en in ieder geval die kloof te doen. Na een wandeling van een uur kwamen we aan bij een waterplas, om de waterval aan het einde van de kloof te zien moesten we verder dus dat betekende zwemmen. Het water was echt heel koud en omdat ik ook nog een tas met kleren en schoenen boven mijn hoofd moest houden was het ook niet echt zwemmen. Na een een korte wandeling kwamen we aan bij de volgende plas waar we moesten zwemmen. Ik besloot maar gewoon alles achter te laten en de rest van de kloof dan maar in mijn onderbroek te doen. Vlak achter de tweede plas kwamen we aan bij de waterval, het was echt een hele mooie plek. We waren toch nat dus besloten we om ook dan maar even in de poel bij de waterval te zwemmen. Toen we uiteindelijk helemaal terug waren voor de eerste plas hebben we eerst 10 minuten in de zon liggen opwarmen voordat we terug naar de auto zijn gelopen.
De derde dag zijn Joep en ik vroeg aan de slag gegaan met het controleren van de flessen terwijl Sharon thuisbleef om te werken. Nadat we elke fles gecontroleerd hadden (een fles per kilometer, de hele 55km van de kloof) hebben we meteen nog maar wat meer flessen geplaatst bij Nuwekloof pas (de toegangsweg aan de andere kant van de Baviaanskloof) en bij Matijesfontijn. Toen we terug waren bij het huisje was ik wel uitgeput van de hele dag achter het stuur zitten en steeds uitstappen om de flessen los te snijden, het gat in de dop verbreden en de flessen weer aan het stokje tapen.
De laatste dag zijn we weer terug gereden naar het natuurreservaat en hebben we bij een rangerstation Jason (een ranger) opgepikt zodat we ook in het natuurreservaat flessen konden plaatsen. Vanaf de valleivloer op 280 meter zijn we over een stijl 4x4 pad omhoog gereden tot we op 980 meter zijn omgedraaid om de flessen te plaatsen. Nadat we alle flessen geplaatst hadden hebben we Jason een lift gegeven naar de andere kant van het natuurreservaat waarna we zelf zijn doorgereden naar de dam.